திரைவிமர்சனம்

கோரோனா காலத்தில் குடும்ப வன்முறை அதிகரித்துவிட்டதாக செய்தி வந்த வேளையில் ஒரு குடும்ப வன்முறைப் படம் பார்க்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன். அமேசான் இணையதளம் பெரும் குப்பை கிடங்கு. அதில் முத்துக்களை தேடித்தான் எடுத்தாக வேண்டும்.

இயக்குநர் ஸ்டீவன் சோடர்பெர்க் என்ற மிக முக்கியமான இயக்குநரின் இயக்கத்தில் உருவானது இந்தப் படம். இவர், ‘சே’ என்ற தலைப்பிலேயே சேகுவாரா வாழ்க்கையை படமாக்கியவர்.

தலைப்பிலேயே ஒளிந்திருக்கிறது இந்தப் படத்தின் கதை. பார்டி, லூட்டி என்று இளமையின் வாழ்க்கையை செம ஜாலியாக வாழ்ந்து வருகிறார்கள் துல்கர் சல்மான் மற்றும் அவரது நண்பர் ரக்‌ஷன் ( கலக்கப் போவது யாரு நிகழ்ச்சியின் தொகுப்பாளர்) இருவரும்.

ஐம்பதுகள் தொடங்கி 75 வரை தமிழில் இரண்டு சினிமாக்களே இருந்தன. ஒன்று எம்.ஜி.ஆர் படம். இன்னொன்று சிவாஜி படம். இவர்களன்றி ஜெமினிகணேசன், முத்துராமன், ஜெய்சங்கர், சிவக்குமார் போன்றோரும் சூரியன், நிலா இருக்கும் வானத்தில் நட்சத்திரங்கள்போல் மின்னினார்கள்.

தமிழில் வெளியாகி வெற்றிபெறாத படங்களில் ஒன்று ‘சிலந்தி. ஆதிராஜன் என்பவர் இயக்கிய அந்தப் படத்தில் 20 வயது இளைஞனை ‘ஒய்ட் காலர் ஜாப்’ என்று சொல்லக்கூடிய உயர் தட்டு வேலையில் இருக்கும் ஐந்து பெண்கள் கூட்டுப் பாலியல் வல்லுறவு செய்துவிடுவார்கள். இந்தச் சம்பவம்தான் அந்தக் கதையின் மையம்.

திரௌபதி என்ற பெயரைக் கேட்டாலே நம் எல்லோருக்கும் உடனடியாக நினைவில் வருவது பாரத பெருங்காப்பியத்தின் தலைவி திரவுபதியின் சபதம் தான் . திரவுபதியை தாய் தெய்வ வழிபாட்டின் ஒரு பகுதியாகவே திராவிடர்கள் காத்து வருகிறார்கள் குறிப்பாக தமிழர்கள் மத்தியில் திரௌபதி வழிபாடு ஆழமாக வேரூன்றிய ஒன்று.