சிங்கிளா வந்தால்தான் சிங்கம்னு இல்ல. கூட்டமா வந்தாலும் சிங்கம்தான் என்று நிரூபித்திருக்கிறான் கடைக்குட்டி! பெரிய குடும்பத்தின் கதைகளை, காது விரிய விரிய... கண்கள் எரிய எரிய... சொன்ன படங்களுக்கு மத்தியில், கடைக்குட்டியின் கர்ஜனை.... சுகமான தாலாட்டு!
‘நெஞ்சில் நின்றவை’களையெல்லாம் மறுபடியும் தேடி, கண் முன்னே வைத்து ‘கலவரம்’ பண்ணியிருக்கிறார் சி.எஸ்.அமுதன். கிண்டல் இல்லாத வாழ்வு, சுண்டல் இல்லாத படையலுக்கு ஒப்பானதல்லவா? சிரிக்கிறது தியேட்டர். “அட இதுக்கெல்லாமா சிரிக்கறது... உங்களுக்கெல்லாம் மரை கழண்டு போச்சா?” என்று ஆங்காங்கே எரிச்சல் பட்டாலும், இந்த ‘ஸ்பூப்’ ஆஃப் பண்ணுகிறது நம் கவலைகளை!
மிருதன் புகழ்(?) சக்தி சவுந்தர்ராஜனின் மூன்றாவது படம். ஸ்பேஸ் பற்றிய கதையை சில பல ஆங்கில படங்களிலிருந்து அபேஸ் பண்ணி ‘அடித்த’ படம்தான் டிக்டிக்டிக்! ‘அடிச்சதுதான் அடிச்சீங்க.
‘முட்ட வர்றது எருமையா இருந்தாலும், மூடிட்டு ஓடுறது பெருமையில்ல!’ அதுவும் சும்மா போறவன் மேல வந்து முட்டுனா? “விடாதே...” என்கிறது கோலிசோடா2 ன் தத்துவம்!
நவரச நாயகன், பழ(ய)ரச நாயகன் ஆன பின்பும் கூட நம்மால் மறக்க முடியாத காட்சி, “மிஸ்டர் சந்திரமவுலி மிஸ்டர் சந்திரமவுலி” என்று அவர் அழைக்கும் அந்த காட்சிதான். இன்னும் எத்தனை வருஷங்கள் ஆனாலும், அந்த காட்சியை புதுப்பித்து புதுப்பித்து கொடுக்கதான் தொலைக்காட்சிகள் இருக்கின்றனவே! அந்த நம்பிக்கையில் இப்படியொரு தலைப்பை வைத்த படக்குழு, மறக்காமல் நவரச நாயகனையும், அவரது லவகுசா மகனையும் படத்திலும் அப்பா மகனாகவே நடிக்க வைத்திருப்பது சாலப் பொருத்தம்தான்!
நீதிமன்றத்தின் நியாயத் தராசு... நடமாடும் பீரங்கி... நட்டு வைத்த வெட்டருவா... என்றெல்லாம் நாடு போற்றும் ஒரு மனுஷனை, தேடிப் போய் சிறுமை படுத்தியிருக்கிறார்கள். ‘டிராபிக் ராமசாமி’ என்கிற பிடறி சிங்கம், சினிமா என்கிற சின்ன பொறிக்குள் இடறி விழுந்திருக்கிறது. இ.பி.கோ வில் என்னனென்ன அபாயம் இருக்கோ, அவ்வளவும் போய் சேரட்டும் அவர்களை!
துவைக்கறதுக்கு துணி இல்லேன்னா கூட, ‘ரஜினி போட்டோ இருந்தா கொடேன். போட்டு புரட்டிட்டு தர்றேன்’ என்கிற அளவுக்கு ஃபுல் டென்ஷன் ஆகிக்கிடக்கிறது டமிளன்ஸ் நெஞ்சூ! இந்த பொல்லாத காலத்தில், ரஜினியை புரட்சி மைந்தனாக காட்டியிருக்கிறார் பா.ரஞ்சித்.
