திரைவிமர்சனம்

நடுநடுவே காபி டீ க்கு பதிலாக, ரத்தத்தை குடித்துவிட்டு கதை எழுதுகிற இயக்குனர்கள் அவ்வளவு ரத்தத்தையும் ஸ்கிரிப்ட்டில் கொட்டி வைக்கிற விந்தை இன்று நேற்றல்ல... மணிரத்னம் அறிமுகமான காலத்திருந்தே இருப்பதால், ‘சத்ரியன்’ மற்றுமொரு ரத்தப்பட வரிசையில் சேர்கிறது! நடு நடுவே அந்த ரத்தம் நமது காதுக்குள்ளிருந்தும் கொட்டுவதுதான் படு சோகம்!

உன் ‘முன்னோடி’ ஒரு ரவுடியாக இருந்தால், வெட்டும் ரத்தமும்தான் உனக்கு மிச்சம்’ என்பதுதான் இப்படத்தின் ஆகப்பெரிய நீதி. கோணலாக வளரும் தென்னை மரத்தால், பக்கத்து வீட்டுக்காரனுக்கே பயன் ஜாஸ்தி.

ஊருக்கே வலிக்கிற மாதிரி இடி மழை அடித்தாலும், தன் பாட்டுக்கு ‘தம்பூரா’ வாசிக்கிற ஒரே ஜீவன் ராதாமோகன்தான்! தமிழ்சினிமாவின் போக்கு சமயங்களில் வயிற்றுப் போக்கை விடவும் கேவலமாக மாறி, இதுதான் இப்பேதைய ட்ரெண்ட் என்று சரிகட்ட முயன்றாலும், தன் ஸ்டைலை ஒருபோதும் விட்டுக் கொடுக்காத ஜென்ட்டில்மேன் அவர். மொழி வரிசையில் பிருந்தாவனம்… அப்படியொரு சுகானுபவம்!

ஹவாலாவால் திவாலாகும் ஒரு கும்பலின் கதைதான் ரங்கூன்! பணம், தங்கம், தகராறு, வெட்டு, குத்து, போலீஸ்... என்று வடசென்னையின் அழுக்கு முகத்தை இன்னும் இன்னும் கருப்பாக்கி காட்டியிருக்கிறார் அறிமுக இயக்குனர் ராஜ்குமார் பெரியசாமி.

‘விழுங்கறது ஆட்டுக்கறியா இருந்தாலும், முழங்கறது ஜீவகாருண்யமா இருக்கணும்’ என்று நினைக்கிற முட்டாள் தேசத்துக்கு முன், ஒரு கிடாயின் பார்வையில் ‘உயிரை’ பற்றி பேசியிருக்கிறார் இயக்குனர் சுரேஷ் சங்கய்யா!

கடல் மணல்ல கொழுக்கட்டை பிடிக்கணும்னு ஆசைப்பட்டால், விரலுக்குதான் வீக்கம் வரும்! கிட்டதட்ட அப்படியொரு நிலைக்கு ஆளாகியிருக்கிறார் கழகத்தின் வருங்கால வைப்பு நிதியான உதயநிதி! எழில் என்கிற காலி டப்பாவுக்குள், வாசம் போன பெருங்காயமாக அடைக்கலம் ஆகியிருக்கிறார்கள் இப்படத்தில் நடித்த அத்தனை பேரும்! விளைவு? ஒருவருக்கும் பத்து பைசாவுக்கு கூட பிரயோஜனம் இல்லாத படமாக வந்திருக்கிறது ச.இ.ப!