பதிவுகள்

அன்மைக்காலத்தில் அதிகரித்திருக்கும் இளவயது மரணங்கள் பெரும் அச்சம் தருவதாக அமைந்துள்ளது. பெரும்பாலான இம் மரணங்களின் பின்னால் மறைந்திருக்கும் காரணங்களில் முக்கியமானது, கணிமைத் தொழில்நுட்பம் சார்ந்து இயங்குபவர்கள் சந்திக்கும் அதிக மன அழுத்தம். இவர்களின் மனவலிகள், அவர்களுக்கு நெருக்கமானவர்களிலேயே அறிமுடியாமற் போவது பெருந்துயரம். தங்கள் பணிச் சுமைகளுக்கு மத்தியிலும் தன்னலம் பாராது, தமிழ் கணிமைக்கு பெரும் தொண்டாற்றியவர்களின் இளவயது மரணங்கள் வெளியில் சொல்லமுடியாத துயரத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

தேர்தல் நடப்பதற்கு கிட்டத்தட்ட மூன்று கிழமைகளே உள்ளதோர் நிலையில் தேர்தல் பிரச்சாரங்கள் பெருமளவிற்கு சூடு பிடிக்கவில்லை. தேர்தல் கூட்டங்களும் விறுவிறுப்பாக இல்லை. இதுவரையிலுமான பிரச்சாரங்களில் பெருமளவுக்கு அதிர்ச்சியூட்டும் புத்தாக்கத்தைக் காண முடியவில்லை. பிரச்சாரக் கோஷங்களிலும் கவரத்தக்க படைப்புத் திறனை பெருமளவுக்குக் காண முடியவில்லை.இதில் கஜன் அணியின் யாழ் மாநகர சபைக்கான கோஷமாகிய “தூய கரம் தூய நகரம்” என்பது படித்த நடுத்தர வர்க்கத்தை அதிகம் கவர்ந்திருக்கிறது.அதுபோல சங்கரி-சுரேஸ்-சிவகரன் அணியிலுள்ள சிவகரனின் “மாவை வைத்திருக்கும் ஐந்து தம்பிகள்” என்ற கதை அதிகம் கேட்டுச் சிரிக்கப்பட்ட ஒரு விமர்சனமாகும். இப்படி ஆக்கத்திறன் மிக்க அல்லது சிரிக்கத் தூண்டும் சூடான பிரச்சாரப் போரை தேர்தல் களத்திற் பரவலாகக் காண முடியவில்லை. 

கொழும்பில் கொட்டாஞ்சேனையில் ஒரு சில்லறை வியாபாரி சொன்னார். “கொழும்பில் போளை அடித்துக் கொண்டு திரிந்தவன் எல்லாம் ஊரில எலக்சன் கேட்கிறான்” என்று. கடந்த கிழமை பாராளுமன்றத்தின் இந்த ஆண்டுக்கான கன்னி அமர்வின் போது நடந்த குத்துச்சண்டைகளை வைத்துப் பார்த்தால் போளை அடிப்பவர்கள் ஏற்கெனவே பாராளுமன்றத்திற்குள் வந்து விட்டார் என்றே எண்ணத் தோன்றுகிறது. 

கௌரவ முதலமைச்சர் சி.வி.விக்னேஸ்வரன் அவர்கட்கு…!

பூரண சுகத்தோடு இருப்பீர்கள் என்று நம்புகின்றேன்,

ஒரு ஓய்வுபெற்ற உயர்நீதிமன்ற நீதியரசராக, ‘கவீரன் (க.வி.விக்னேஸ்வரன்)’ என்கிற கருத்தியலாளராக, கொழும்பு கம்பன் கழக மேடைகளில் முக்கிய பேச்சாளராக என்று பல கட்டங்களிலும் தங்களைக் கண்டும், வாசித்தும், கேட்டும் வந்திருக்கின்றேன். தமிழ்த் தேசியப் போராட்டம் ஆயுத வடிவில் முனைப்புப்பெற்றிருந்த காலத்திலும், அந்தச் சூழலுக்கு அப்பால், தமிழ்ச் சமூகத்தினால் மரியாதையோடு கொண்டாடப்பட்ட ஒரு சிலரில் தாங்களும் ஒருவர். அது, தங்களை 2013ஆம் ஆண்டு யூலை நடுப்பகுதியில் தமிழ்த் தேசிய அரசியலுக்கு நேரடியாக அழைத்து வருதற்கு முக்கிய காரணியாகவும் இருந்தது. 

தமிழ்த் தேசிய அரசியலில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்கு மாற்றான அரசியல் என்பது, கூட்டமைப்புக்கு எதிரான நிலையிலிருந்து தமிழரசுக் கட்சிக்கு எதிரான நிலையாக மாறி இன்றைக்கு அது, எம்.ஏ.சுமந்திரனுக்கு எதிரான அரசியலாக மாறி நிற்கிறது. ஒரு முனையில் சுமந்திரனும் மறுமுனையில் சி.வி.விக்னேஸ்வரன், கஜேந்திரகுமார் பொன்னம்பலம், சுரேஷ் பிரேமச்சந்திரன் உள்ளிட்டவர்களும் நிற்கின்றனர். (அவர்களோடு சந்தர்ப்பத்துக்கு தகுந்த மாதிரி தமிழ் மக்கள் பேரவையும், சில புலம்பெயர் தரப்புக்களும் இணைகின்றன.) சுமந்திரனுக்கு எதிரான அரசியல் நிலைப்பாடுகளின் போக்கில், எதிர்முனையிலுள்ளவர்கள் அவ்வப்போது தங்களுக்குள் இணைந்தாலும், அவர்களுக்கு இடையில் தெளிவான புரிதலும், கூட்டுணர்வும் இல்லாத நிலையில் எதிர்முனையும் பல கூறுகளாக பிரிந்தே கிடக்கின்றது. 

தமிழ்த் தேசிய மக்கள் முன்னணி ஸ்தாபிக்கப்பட்டு சுமார் எட்டு ஆண்டுகளாகின்றன. இந்த எட்டு ஆண்டுகளுக்குள் முன்னணி இரண்டு பொதுத் தேர்தல்களில் மாத்திரம் போட்டியிட்டிருக்கின்றது. ஓர் உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தல் மற்றும் இரண்டு மாகாண சபைத் தேர்தல்களைப் புறக்கணித்திருக்கின்றது. 2011ஆம் ஆண்டு நடைபெற்ற உள்ளூராட்சி மன்றத் தேர்தலைப் புறக்கணிக்கவில்லை. மாறாக, வேட்பாளர்களைத் தேடுவதில் ஏற்பட்ட சிக்கல்களினால் போட்டியிடவில்லை என்று முன்னணி தற்போது கூறிவருகின்றது. ஆக, மாகாண சபைத் தேர்தல்களை மாத்திரம் முன்னணி புறக்கணித்ததாகக் கொண்டு இந்தப் பத்தி மேலே செல்கின்றது.