ஐந்தாறு ஆண்டுகளுக்கு முன் வடக்கு மாகாண ஆளுநராக சந்திரசிறி இருந்த காலகட்டத்தில் யாழ். பல்கலைக்கழகத்தைச் சேர்ந்த ஒரு படைப்பாளியும் புலமையாளரும் ஆகிய எனது நண்பர் கைபேசியில் என்னை அழைத்தார். யாழ். புகையிரத நிலையத்தில் ஒரு சுவிட்சலாந்து பெண் ஓவியம் வரைகிறார், வருகிறீர்களா போய் பாப்போம் என்று கேட்டார்.
ஜனநாயகம் என்பது பெரும்பான்மையினரின் ஆட்சி. பெரும்பான்மை சிறுபான்மையினரின் தேவைகளை நசுக்க முயன்றால், ஜனநாயகம் சீர்கெட்டுப் பெரும்பான்மையினரின் சர்வாதிகாரத்திற்கு இட்டுச் செல்லும். இலங்கை நீண்ட காலமாக இந்தச் சூழ்நிலையில் இருந்தது, சிறிது காலத்திற்கு முன்பு அது முழுமையான சர்வாதிகாரத்தை நோக்கிச் செல்ல முயன்றது. அது தோல்வியுற்றது. அதன் பின்னர் ஜனநாயக சுதந்திரம் நிறுவப்பட்டது. இருப்பினும், அது முழுமையான ஜனநாயகத்தின் தரத்துக்கு மீளவில்லை.
கோட்டாபய ராஜபக்ச அரசுத் தலைவராக தெரிவு செய்யப்பட முன்னரே தெளிவாக சொல்லிவிட்டார் தான் தேசத்துக்குதான் பொறுப்பு கூறுவேன் என்று. மிக அழகாக வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு இலத்திரனியல் தேர்தல் விளம்பரத்தில் அது வருகிறது. தேசத்துக்கு பொறுப்புப் கூறும் தலைவர் என்று. அப்படி என்றால் என்ன? அவர் தமிழ் மக்களுக்கு பொறுப்புக் கூறமாட்டார். முஸ்லிம்களுக்கு பொறுப்புக்கூற மாட்டார். அனைத்துலக சமூகத்துக்கு பொறுப்புக்கூற மாட்டார். ஐநாவுக்கு பொறுப்புக்கூற மாட்டார்.
ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கான பிரசாரங்கள், இறுதிக் கட்டத்தை அடைந்து கொண்டிருந்த தருணத்தில், “...தென் இலங்கையின் ஒவ்வொரு பௌத்த விகாரைகளுக்குள்ளும் இருந்து, ராஜபக்ஷக்களின் வெற்றி கட்டமைக்கப்படுகின்றது. இந்த ஜனாதிபதித் தேர்தலில், கோட்டாபய ராஜபக்ஷவே வெற்றிபெறுவார். ஏதாவது அதிசயம் நிகழ்ந்தால் மாத்திரமே, சஜித் பிரேமதாஸ வெற்றிபெறுவார். ஆனாலும், நாங்கள் மிகுந்த அர்ப்பணிப்போடு, ராஜபக்ஷக்களைத் தடுத்து நிறுத்துவதற்காகப் போராடிக் கொண்டிருக்கிறோம்...” என்று அப்போதைய அமைச்சரான மனோ கணேசன், இந்தப் பத்தியாளரிடம் கூறினார். தேர்தலுக்குப் பின்னர் இதை, அவர் தன்னுடைய ‘பேஸ்புக்’ பக்கத்தில் எழுதியுமிருந்தார்.
ஜனாதிபதி கோட்டாபய ராஜபக்ஷ, “…சாதாரண மக்களுக்கு அதிகாரப் பகிர்வு, சமஷ்டி பற்றிய யோசனைகள் எதுவுமில்லை. அவர்கள் அபிவிருத்தி தொடர்பிலேயே சிந்திக்கிறார்கள்..” என்று தெரிவித்திருக்கின்றார். நாட்டின் அரசியல் பிரச்சினைகளுக்கான தீர்வு தொடர்பிலான, கேள்வியொன்றுக்குப் பதிலளிக்கும் போதே, அவர் இவ்வாறு கூறியிருக்கின்றார்.
ஜனாதிபதித் தேர்தல் பரபரப்புக்கள் அடங்குவதற்குள் பொதுத் தேர்தலுக்கான களம் விரிந்திருக்கின்றது. வரும் ஏப்ரல் மாத இறுதியில் பொதுத் தேர்தல் நடத்தப்படுவதற்கான வாய்ப்புக்கள் காணப்படுகின்றன. இவ்வாறான சூழலில், தமிழ்த் தேசிய அரசியல் பரப்பும், தேர்தல்களை இலக்கு வைத்து வழக்கமாகப் பாடும் பழைய பல்லவிகளை பாட ஆரம்பித்திருக்கின்றது.
புதிய ஜனாதிபதி தனது தோற்றத்தை ராஜபக்ஷக்களின் வழமையான தோற்றத்திலிருந்து வித்தியாசப்படுத்திக் காட்ட முற்படுகிறார். அவர் பாரம்பரிய உடைகளை அணிவதில்லை. மேற்கத்திய உடைகளை அணிகிறார். பதவியேற்ற போதும் இந்திய விஜயத்தின் போதும் அவர் அப்படித்தான் காணப்பட்டார். அதுமட்டுமல்ல ராஜபக்ஷக்களுக்கென்றே தனி அடையாளமாகக் காணப்படும் குரக்கன் நிற சால்வையை அவர் அணிவதில்லை. அவர் பதவியேற்ற பின் அந்தச் சால்வையை அவரது தமையனார் அவருக்கு பரிசாக அளித்திருக்கிறார். ஆனால் அதை சமல் ராஜபக்ச அவரது கழுத்தில் போட்ட சில நிமிடங்களிலேயே, அவர் அதைக் கழட்டி விட்டதாகக் கூறப்படுகிறது. பாரம்பரிய உடைகளையும் சால்வையையும் அணியப் போவதில்லை என்று அவர் கூறியதாக ஒரு தகவல்.
